Mesela veda edersin ve beklemeye başlarsın.Geçen bir dakika sana asırlar geçmiş gibi gelir,geçmek bilmez zaman.İçinde kalanları bir bir dökersin ortaya ama çok geçmeden bir şey değişmeden aman kaybolur düşüncesiyle alel acele toplarsın hepsini. Korkarız düşüncelerimizi dile getirmeye, utanırız gözyaşlarımızı dökmeye, manalı bir manasızlık içinde kayboluruz git gide. Kaybettiklerimiz gözümüzde değerlenir değerlenir değerlenir... Ve acı verir bize. İnsanlar daha önce hiç bu kadar itici gelmemiştir gözümüze. Şehirleri derinliklerinde kaybolmaya insanlardan kaçmaya çalışırız,Kuru bir sessizlik bürünür boğazımız sessizlik arttırdıkça azalırız, azaldıkça boğuluruz kendi içimizde
